متن عکس ها در ادامه مطلب
1. صفات منجی
در میان بشارت‌های موجود کتب آسمانی، برخی از آنها به بیان صفات منجی موعود می‌پردازد؛ از آن جمله می‌توان ویژگی‌های زیر را نام برد:
الف
ـ پیشوای مخلوقات و عادل بودن: در کتاب باسک، پیروان در آخرالزمان به ظهور
فرمانروای عادلی بشارت داده می‌شوند که پیشوای همه موجودات، اعم از
فرشتگان، پریان و آدمیان بوده، زمام همه امور را در اختیار خواهد گرفت:
دور
دینی تمام شود به پادشاه عادلی در آخرالزمان که پیشوای ملائکه، پریان و
آدمیان باشد؛ حق و راستی با او باشد و آنچه در دریا، زمین‌ها و کوه‌ها
پنهان است، همه را به دست آورد و از آسمان‌ها و زمین، آنچه باشد خبر دهد و
از او بزرگ‌تر کسی به دنیا نیاید.1
ب ـ منصور و یاری
شده: در کتاب دید که نزد هندیان به کتاب آسمانی معروف است، به یاری شدن
منجی موعود و پادشاه آخرالزمان اشاره شده است. همچنین در این بشارت،غلبه
آن فرمانروا بر سراسر جهان و همه مخلوقات و گرویدن جملگی به دین او بیان
شده است.
پس از خرابی دنیا، پادشاهی در آخرالزمان پیدا شود که
پیشوای خلایق بوده، نام او منصور باشد و تمام عالم را بگیرد و به دین خود
درآورد. او همه‌کس را از مؤمن و کافر بشناسد و هر چه از خدا خواهد، برآید.2
ج
ـ غیبت قبل از قیام داشتن: در مکاشفات یوحنا، بخش 1، آیه 17 ضمن آیاتی که
چگونگی قیام منجی موعود را بازگو می‌نماید، به گونه‌ای رمزگونه و استعاری،
ولادت و پنهان بودن مولد، غیبت قبل از قیام و برخی دیگر از خصوصیات وی را
بیان می‌کند.
در آیه 14 می‌گوید: و آن مولد به منظور حفاظت قطعی از دستبرد اهریمنان، برای زمان و زمانین و نصف زمان از نظر آنان نهان شد.
این عبارت، به طور ابهام‌آمیز علاوه بر اصل غیبت، به طول مدت آن نیز اشاره کرده است.
2. نسبت منجی موعود
الف ـ از نسل بنی‌هاشم: در کتاب جاماسب، منجی موعود را از فرزندان بنی‌هاشم می‌داند:
مردی
از زمین تازیان، از فرزندان هاشم بیرون آید، مردی بزرگ سر و بزرگ تن و
بزرگ ساق، ... با سپاه بسیار و روی به ایران نهد و آبادانی کند و زمین پر
داد کند.3
در کتاب پاتیکل، از بزرگان هندیان که به نظر آنان صاحب
کتاب آسمانی است، منجی آخرالزمان، فرزند دو پیشوای بزرگ جهان، که یکی
ناموس آخرالزمان (آخرین پیغمبر(صلی الله علیه و آله)) و دیگری صدّیق اکبر و
وصیّ بزرگ‌تر وی که «پشن» نام دارد [یعنی علی‌بن ابیطالب] معرفی شده است
ب
ـ فرزند انسان: در انجیل متی، از زبان حضرت عیسی(علیه السلام)، بشارتی
نسبت به نجات بخش آخرالزمان آمده، که طیّ آن وی را با عنوان «فرزند انسان»
معرفی نموده است. در ادامه چنین می‌گوید:
همگی قبایل نزد وی جمع
خواهند گشت و آنان را از یکدیگر جدا خواهند نمود چنان‌که شبانی میش‌ها را
از بزها جدا می‌کند. پس میش‌ها را به راست و بزها را به چپ خود، ایستاده
خواهد نمود. آنگاه ملک به اصحاب یمین خواهد گفت: ای برکت یافتگان خدا،
بیایید و آن ملک را که از ابتدای عالم برای شما مهیا شده، تصرف نمایید.4
نکته
قابل توجه آنکه بشارت دهنده، حضرت مسیح بوده، بنابراین «فرزند انسان» خود
آن حضرت نیست. به علاوه، در آخرالزمان ظهور خواهد کرد. مطابق با روایات
اسلامی، این بشارت با ویژگی‌های امام مهدی(عج) برابری می‌کند.
پوستر امام زمان علیه السلام
ج
ـ فرزند خاتم پیامبران(صلی الله علیه و آله): در میان بشارت‌های متعدد
کتاب‌های آسمانی، برخی از آنها، منجی آخرالزمان را با توجه به نسل و نسب
نیز معرفی کرده‌اند؛ از جمله این کتاب‌ها کتاب شاکمونی است که وی را فرزند
بزرگوار سید و سرور خلایق دو جهان خوانده است. به عقیده هندیان، شاکمونی از
پیغمبران و صاحب کتاب آسمانی است. در بشارت این کتاب، موضوع وحدت ادیان،
پس از ظهور منجی موعود که از نسل خاتم پیامبران(صلی الله علیه و آله)
می‌باشد، آمده است:
پادشاهی و دولت دنیا به فرزند سید خلایق دو
جهان (کشن) بزرگوار تمام شود. او کسی باشد که بر کوه‌های مشرق و مغرب دنیا
حکم براند و فرمان کند، بر ابرها سوار شود و فرشتگان، کارکنان او باشند، و
جنّ و انس در خدمت او شوند.5
همچنین در مزمور 72 زبور داود(علیه
السلام) نیز از پیامبر آخرالزمان با نام «ملک» و از منجی موعود، با نام
«ملک زاده» که بزرگ‌ترین و کامل‌ترین مظهر عدل الهی می‌باشد یاد شده است.
د
ـ فرزند‌خاتم پیامبران و سیّد اوصیا: در کتاب پاتیکل، از بزرگان هندیان که
به نظر آنان صاحب کتاب آسمانی است، منجی آخرالزمان، فرزند دو پیشوای بزرگ
جهان، که یکی ناموس آخرالزمان (آخرین پیغمبر(صلی الله علیه و آله)) و دیگری
صدّیق اکبر و وصیّ بزرگ‌تر وی که «پشن» نام دارد [یعنی علی‌بن ابیطالب]
معرفی شده است.6
هـ . فرزند دختر خاتم پیغمبران: در
کتاب جاماسب‌نامه به نقل از زرتشت، ضمن مطالبی که درباره‌پیامبران و خاتم
ایشان نقل می‌کند، آمده است:
پیغمبر عرب، آخر پیغمبران باشد که
در میان کوه‌های مکه پیدا شود و بر شتر سوار شود. قوم او شترسواران خواهند
بود، و با بندگان خود چیز خورَد و به روش بندگان نشیند و او را سایه نباشد،
و از پشت سر مثل پیش رو ببیند، و دین او اشراف ادیان باشد، و کتاب او باطل
گرداند همه کتاب‌ها را و دولت او تازیک (عجم) را برباد دهد و دین مجوس و
پهلوی را برطرف کند و نار سدیر و آتشکده‌ها را خراب کند و تمام شود روزگار
پیشدادیان و کیانیان و ساسانیان و اشکانیان.
و از فرزندان دختر
آن پیغمبر که خورشید جهان و شاه زمان نام دارد، کسی پادشاه می‌شود در دنیا،
به حکم یزدان که جانشین آخر آن پیغمبر باشد در میان دنیا ـ که مکه باشد ـ
باشد و دولت او تابه قیامت متصل شود و بعد از پادشاهی او، دنیا تمام شود...
و «اهرمن کلان» را که ضدّ یزدان و بنده عاصی او باشد، بگیرد و در حبس کند.
ماهنامه موعود شماره 87
تهیه و تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
1. صادقی، محمد همان، ص 246.
2. همان، ص 245.
3. براساس نسخه خطی جاماسب‌نامه در کتابخانه ملی تهران، نوشته ده قرن گذشته؛ به نقل از: صادقی، همان، ص 243.
4. انجیل متی، باب 25، آیات 31-34.
5. صادقی، همان، ص 242.
6. براساس کتاب زبده المعارف، ذخیره الألباب، و تذکره الأولیا؛ به نقل از: صادقی، همان، ص 246.
